In 64 n.Chr. was er een grote brand die zeven dagen duurde en oude houten gebouwen in het centrum van Rome verwoestte. Door deze tragedie ontstonden grote oppervlakten die later werden gebruikt voor de bouw van verschillende monumenten, een kunstmatig meer, een keizerlijke residentie (de Domus Aurea) en een reusachtig bronzen standbeeld gewijd aan keizer Nero.

In 69 n.Chr., na de zelfmoord van Nero en verschillende machtsstrijden, werd Vespasianus keizer. Zijn prioriteit was de sporen van zijn voorgangers uit te wissen en het keizerrijk opnieuw op te bouwen. Daarom gaf hij het bevel tot de vernietiging van de Domus Aurea, de drooglegging van het meer en een aanpassing van het standbeeld.

Om de steun van het volk te winnen, gaf Vespasianus ook opdracht tot de bouw van een amfitheater. De werkzaamheden begonnen in 72 n.Chr. en werden acht jaar later voltooid. Tegen die tijd was Vespasianus gestorven, maar zijn zoon Titus wijdde de plaats in met een honderd dagen durend festival, waarbij ontelbare gevechten van allerlei aard plaatsvonden met exotische dieren, gladiatoren en zelfs kleine boten.

Het amfitheater bleef nog enkele eeuwen voor voorstellingen gebruikt worden, maar na de val van het Romeinse Rijk in de 5e eeuw onderging het talrijke transformaties als gevolg van aardbevingen en plunderingen.

De overblijfselen die we vandaag de dag kunnen bewonderen, zijn bewaard gebleven omdat paus Benedictus XIV in 1749 het amfitheater beschermde door het een heilige plaats te verklaren. Nu is het Colosseum een ware historische en archeologische schat. Een symbool van de nationale identiteit van Italië en een herinnering aan de grootsheid van het oude Romeinse Rijk.